19.9.06

48 - Zijn er twee islams?

Anne-Marie Delcambre -

Zijn er twee islams, de een oorlogszuchtig en de ander tolerant en vredelievend?

Volgens de Franse juriste en arabiste Anne-Marie Delcambre is dit een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te hoeven zien: ,,Tussen islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil.
Het islamisme zit in de islam als het kuiken in het ei.
Er is geen goede en slechte islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims bestaan wel:, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten liggen.

’’Om de islam niet te hoeven betichten van geweld en terreur, hebben niet-islamitische westerlingen en sommige verwesterde moslims de term ’islamisme’ bedacht. Hiermee bedoelen zij een politieke, oorlogszuchtige ideologie die niets te maken zou hebben met de ware islam. Voor hen zijn er twee islams.

De ene is verlicht, open, vredelievend, een godsdienst van liefde, tolerantie en vrede – en dit zou de godsdienst zijn zoals die door een overgrote meerderheid in alle rust wordt beleden. De tweede islam, het islamisme, is obscuur en in zichzelf gekeerd, sektarisch, fanatiek en oorlogszuchtig; een politieke, ontspoorde en zieke islam dus die niet te vergelijken is met de eerste, de ware, goede, gematigde, mystieke islam die de broeder is van het christendom en het jodendom, en die door zijn hoge graad van spiritualiteit vele niet-moslims aanzet tot bekering.

De uitvinding van ’de twee islams’ is heel praktisch omdat het de niet-islamitische westerling geruststelt over het karakter van de islam.
Maar het is ook een grote leugen omdat er maar één islam is.
Eén islam die niet twee gezichten heeft, maar verschillende aspecten.
Het mystieke aspect en de terreur zijn twee extremen.

Hiertussen bevinden zich vele facetten die altijd naast elkaar hebben bestaan en die alle uit dezelfde bron komen: de Koran, opgevat als het Woord van God dat zich openbaarde in Mohammed, die voor alle moslims, niemand uitgezonderd, het grote voorbeeld is. Wie de Koran leest, moet wel erkennen dat de geboden van God alleen dan tot vrede oproepen wanneer er geen andere mogelijkheid bestaat.

In soera 47, vers 35 staat: ‘Zo versaagt niet / en roept niet op tot de vrede / daar gij toch de overhand hebt / en God met u is.’
Wie zich hier niet aan houdt, maakt zich schuldig aan heiligschennis.
De goddelijke boodschap houdt de gelovige gevangen, en deze denkt er geen moment aan te ontsnappen.

Zoals de islamoloog en Turkoloog Jean-Paul Roux schrijft in zijn boek Les ordres d’Allah ’(De geboden van Allah’): ,,In de loop der eeuwen zijn er commentaren geschreven over deze teksten, ze zijn uitgelegd, men heeft geprobeerd ze te ontdoen van onduidelijkheden, maar ze zijn nooit in twijfel getrokken.

Alle pogingen tot een liberale interpretatie waren gedoemd te mislukken, of het nou gaat om de Moetazilieten in de 9de eeuw, die betoogden dat de Koran niet van boven maar van beneden kwam, of die van de Ismaëlische sjiieten, die de Koran opvatten als een esoterisch geschrift.

Iedereen die zijn intelligentie, zijn eigen vermogen tot oordelen gebruikte, moest wel falen, ook al waren zijn conclusies juist, want het is niet mogelijk het beter te weten dan Allah.

Dit betekent dat elke historische en epistemologische studie, zoals die in het Westen is gedaan naar de Bijbel en de Evangeliën, ondenkbaar is en inderdaad ook nooit heeft plaatsgevonden.

’Dit is een ernstige kwestie, omdat ze gaat om de vraag of moslims tot in de eeuwigheid opgesloten zitten in hun heilige teksten.
Jean-Paul Roux brengt Allahs geboden in kaart: ,,Moet de moslim in sommige gevallen zijn vrouw slaan, van haar scheiden en haar verstoten, vrouwen verbieden ongelovigen te huwen, het drinken van alcohol en kansspelen veroordelen, joden haten, zich inspannen om op alle mogelijk manieren zijn godsdienst op te leggen, ongelovigen doden? Zoals hij ook bescheiden moet zijn, geduldig en nederig, eerlijk, liefdadig, toegewijd aan zijn ouders? Je zou zeggen van wel, omdat elke innovatie laakbaar is en neerkomt op ketterij.’’

Als Jean-Paul Roux, die streeft naar wederzijds begrip en beslist niet wil provoceren, er al zo over denkt, dan hebben we alle reden ons zorgen te maken. Omdat Roux heeft geschreven over het Mongoolse rijk, Iran en Turkije, weet hij dat wat hij zegt van toepassing is op de gehele islamitische wereld. Het gevaar van de islam zit in het totale karakter ervan: het slokt het hele leven van de gelovige op, van de wieg tot het graf, en beheerst alle aspecten van het leven.

Daarom is er geen scheiding tussen publiek en privé of politiek en religie. In de islam is er voor alles een regel, of het nou gaat om juridische, politieke of intieme kwesties.We worden voorgelogen als wordt beweerd dat de islam een geloof is dat wordt gepraktiseerd in de privé-sfeer, zoals het christendom.

De islam is tegelijk geloof, wet en recht. De sjaria schrijft voor de ongelovigen te bestrijden of klein te houden, en kent voor moslims vaste straffen voor precies omschreven misdaden (overspel, geloofsafval, blasfemie, diefstal, struikroverij, moord en natuurlijk het drinken van alcohol).Mohammed is in alles een voorbeeld voor de gelovigen, maar zou dat dan niet gelden voor de passages uit zijn biografie waarin hij bloed laat vergieten, krijgsgevangenen maakt en de buit verdeelt?

Martine Gozlan schrijft in haar boek Pour comprendre l’intégrisme islamiste (’Het begrijpen van de radicale islam’) over de twee gezichten van Mohammed; de een gefascineerd door het voorbeeld van Jezus, aangetrokken tot tederheid en gebed, en de Mohammed van Medina, de veroveraar die zich zo nu en dan van zijn wrede, rancuneuze kant laat zien. ,,Deze dualiteit van de islam kan niemand verdonkeremanen’’, schrijft zij.
Maar juist op dit punt is haar analyse misleidend: de profeet met twee gezichten, de twee Korans, de islam en het islamisme. We moeten kennelijk concluderen dat de islam dubbel is, omdat we een verontrustend deel van deze religie niet willen zien. Daarom is ervoor gekozen het slechte deel ’fundamentalisme’, ’islamisme’, ’salafisme’, ’wahabisme’ te noemen.

Eigenlijk weten we niet wat deze termen betekenen, maar we zijn tot alles in staat om woorden te vinden die kunnen dienen als zondebok om deze mooie godsdienst te ontlasten, de godsdienst die ten onrechte wordt aangevallen, besmeurd en geminacht.
Het islamisme verantwoordelijk houden voor het geweld van de islam, is praktisch en erg makkelijk.

Maar wat nu te doen met de Koran en de Profeet?
Gaan we alle geboden die niet in overeenstemming zijn met de Rechten van de Mens schrappen?

En de Profeet met zijn twee gezichten, moet dat een nieuwe Januskop worden met twee gezichten, die elk een andere kant opkijken?
Om aanslagen te verklaren, is een blik op het leven van de Profeet voldoende.
Hij rechtvaardigde de politieke moord voor het heil van de islam. En mensen bang maken, terreur uitoefenen, werd voorgeschreven als een nobele methode om paniek te zaaien onder de vijanden van het geloof.

Het klopt dus eenvoudig niet om te zeggen dat het islamisme niets te maken heeft met de islam. Voor de moslim van gisteren en die van vandaag, is er maar één Koran zoals er ook maar één Profeet is.
De islamist is net zo goed moslim als de mysticus, omdat beiden zich beroepen op deze twee fundamenten. En beide fundamenten, Koran en Profeet, roepen op tot strijd. Hier op aarde moet de strijd voor de overwinning van de islam doorgaan zolang het pleit nog niet beslecht is. Vrede is alleen een optie wanneer de overwinning onmogelijk of twijfelachtig lijkt. Maar veel meer nog is vrede de beloning van het paradijs, wanneer de hele wereld gepacificeerd is. Natuurlijk is er een onmiskenbaar ideaal van vrede, maar dat is in feite een pacificatie-ideaal. Vandaar dat er geschreven staat, over vijanden: ’En indien zij neigen naar de vrede/ neigt gij dan ook daartoe’ (soera 8, 61-63).

Maar lees ook het vers dat hieraan voorafgaat (verzen 60-62): ’En maakt voorbereiding tegen hen/ met wat gij kunt aan weerstandskracht/ En uitrusting van paardenvolk/ om daarmede te verschrikken/ Gods vijand en uw vijand.

’Tussen islam en islamisme bestaat geen wezenlijk, maar slechts een gradueel verschil.
Het islamisme is aanwezig in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede of slechte islam, net zoals er ook geen gematigde islam is.
Daarentegen zijn er wel gematigde moslims: dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten liggen.
En daar zit nu het probleem.

Wat is een goede moslim?
Degene die de ongelovigen, de godslasteraars en de atheïsten stigmatiseert en doodt? Of degene die ervoor kiest de Koran op een westerse, verchristelijkte manier te lezen en die wordt beschouwd als een ketter omdat hij afwijkt van de traditionele islamitische interpretatie?
De struisvogels in het Westen hebben ervoor gekozen deze vraag niet te beantwoorden, en iedereen die durft te beweren dat de islam geen geloof van liefde, vrede en tolerantie is, wegens haatzaaien te veroordelen.

Zij voelen zich gesteund door de islamitische struisvogels die het goed uitkomt de islam voor te stellen als een geïdealiseerde godsdienst, terwijl de echte moslims toch wel beter weten.
En wat de anderen betreft: een snelle herislamisering zal hen spoedig weer op het rechte pad brengen.
Bovendien moeten we niet vergeten dat de taqiyah, het veinzen, een integraal onderdeel van de sjiitische islam is (’Wie niet de taqiyah betracht is geen gelovige.’) De taqiyah is opmerkelijk genoeg ook door de soennieten overgenomen, wat hen in staat stelt ons een islam-light voor te schotelen, om de ware aard van hun religie beter te verbergen.
Zij liegen niet werkelijk – zij verhelen en versluieren om de islam terreinwinst te laten boeken.

Het aanzienlijke voordeel hiervan is dat niet-moslims zo nog worden aangetrokken tot deze Abrahamitische religie, die wordt voorgesteld als verwant aan het jodendom en het christendom.
Nu begrijpen we dus beter de consensus rond het handhaven of versterken van het onderscheid tussen islam en islamisme.
Het ongelukkige is dat deze onwetende of oneerlijke struisvogels geen onbetekenende mensen zijn.
Sommigen bekleden hoge posten in de religieuze hiërarchie.
Rabbijnen, dominees, pastoors, Witte Paters en jezuïeten zijn het erover eens geworden dat er een dialoog moet komen tussen de religies.
Dus wordt alles wat tot verdeeldheid kan leiden, wordt zorgvuldig weggewerkt.

Laten we die geïdealiseerde islam eens goed bekijken.
Dat zou een islam zijn van filosofen en mystici. Maar het is gewoon niet waar dat dit niet óók een ’islam van verboden’ is. Geen enkele filosoof of mysticus heeft ooit de Profeet of de Koran ter discussie gesteld.
Wie praat over een islam van de Verlichting als tegenpool van de juridische islam, heeft het over een islam die nog geboren moet worden.

Om de islam te accepteren, heeft Europa de mythe van Andalusië geschapen, een gouden tijdperk van de drie religies.
Alle gevechten, de vernederende status van de niet-moslims – dat alles is zorgvuldig weggelaten; zozeer zelfs dat we gerust kunnen spreken van geschiedvervalsing.

Hoe moeten we anders het commentaar van de joodse filosoof Maimo-nides uit 1204 verklaren over de Almohaden die Spanje veroverden: ,,Nooit eerder heeft iemand ons zo vernederd, getreiterd, naar beneden gehaald en gehaat zoals zij.’’

Je kunt je afvragen waarom de filosoof Avicenna in de 10de eeuw vanwege zijn ideeën gedwongen werd te vluchten voor Turkse soennieten.
En waarom de grote mysticus Mansoer Al-Hallaj, geboren in 858, die alleen de liefde voor God tot in extase aanprees, ter dood werd veroordeeld in 922.
De beulen hakten zijn voeten en handen af, en gaven hem 500 zweepslagen.
Vervolgens werd hij gekruisigd.
Zijn onthoofde lichaam werd verbrand, zijn as uitgestrooid.
Het hoofd werd, gespietst op een lans, twee dagen aan de oevers van de Tigris tentoongesteld. In 1131 werd Ayn Al-Quzat Hamadani, Perzisch mysticus, van ketterij beschuldigd en levend gevild, opgehangen en in het vuur gegooid.

Het is hoog tijd dat we ons niet langer laten behandelen als idioten die niets weten over de bijdragen van de islam aan de Verlichting. Men vertelt ons nooit dat de Griekse teksten vertaald zijn door christenen in het Westen, vanuit het Oudsyrisch of direct uit het Grieks, en dat noch Averroës, noch Avicenna Grieks kende.

Men moet ophouden ons te vertellen dat er een filosofische, mystieke islam is, die werd geaccepteerd door de meerderheid van de moslims. Het is precies andersom. De moslims zullen nooit accepteren dat men zich verwijdert van de letterlijke schriftlezing.

Ik wil de leugens die bedoeld zijn om ons in slaap te sussen niet meer horen. Moslims willen een verklede islam aanvaard krijgen, ontdaan van schokkende elementen.

Zoals de islamologe Marie-Thérèse Urvoy opmerkt, ’weten zij aan te sluiten bij de thema’s die de Europeanen bezighouden en het bijpassende vocabulaire te gebruiken: de vrijheid van de vrouw, haar vrije keuze, haar rechten.
De westerlingen doen er tegenover al dat moois en al die spirituele waardigheid beleefd het zwijgen toe.
Waarom?

Omdat we het slachtoffer zijn van onze schuldcultuur, zegt Urvoy. Wij geven onszelf van alles de schuld en koesteren een pathologische zelfhaat. Daardoor minachten we onszelf en prefereren we de ander boven onszelf.
En de islam in Europa heeft snel begrepen dat hij de perfecte incarnatie is van die ander.
Maar ook de handigste islamitische strategen kijken wel uit om te spreken over afschaffende verzen en afgeschafte verzen. De afschaffende verzen, de meest harde en chronologisch gesproken de laatst geopenbaarde, stellen de zachtere buiten werking. Bovendien hebben de verzen die het meest zachtmoedig en barmhartig zijn, alleen betrekking op de gelovigen, dat wil zeggen de moslims. De moslim is de broeder van de gelovige moslim. Hij voelt zich absoluut niet de broeder van de jood of de christen. En nog minder van de atheïst of de goddeloze. Als het verboden is om te doden (soera 5, vers 32) gaat het over gelovige moslims.
Het volgende vers (33) bevestigt dit duidelijk: ‘Doch de vergelding van hen / die God en Zijn boodschapper bestrijden / en zich beijveren / verderf te brengen in het land / is dat zij ter dood gebracht worden / of gekruisigd / of dat hun handen en voeten / worden afgekapt van weerszijden / of dat zij uit het land verbannen worden.’ En de liefde voor de joden komt naar voren in dezelfde soera 5, vers 64: ‘En de joden zeggen: / Gods hand is dichtgeknepen. / Mogen hun de handen / dichtgeknepen worden / en mogen zij vervloekt worden / om wat zij zeggen. / Neen / Zijn beide handen zijn wijd geopend / Hij schenkt gaven zoals Hij wil. / En wat tot u is nedergezonden / vanwege uw Heer / zal velen hunner nog doen toenemen / in overmoed en ongeloof / maar Wij hebben tussen hen / vijandschap en haat geworpen / tot de Dag der Opstanding. / Telkens wanneer zij een vuur / ontsteken tot de oorlog / dooft God het uit / terwijl zij pogen / in het land verderf te stichten. / Maar God bemint niet de verdervers.’

Verre van afgeschaft, is dit vers onlangs nog geciteerd, ter ondersteuning van een fatwa van de UOIF (een grote moslimorganisatie in Frankrijk), die relschoppende jongeren in de voorsteden eind vorig jaar tot kalmte moest manen.
De regels over de joden waren geschrapt.
Soera 5 is trouwens de laatst geopenbaarde. Net zoals soera 9 is deze soera niet af te schaffen. Dit is precies tegengesteld aan wat men ons wil doen geloven, in een totale minachting van de traditionele islamitische literatuur (vanaf het commentaar van Tabani in de 9de eeuw tot het werk van Said Qutb, het grote voorbeeld voor de Moslim Broederschap, die werd opgehangen door Nasser in 1966.
De commentaren herhalen zich eindeloos en gaan nooit in een milde richting.)
Maar wij luisteren liever naar de kalmerende woorden van onze struisvogels omdat we bang zijn voor wat we voorvoelen: als de islam gewelddadig is, moeten wij hem bestrijden, en daar hebben wij geen zin in.

Maar geheel gerust gesteld worden is moeilijk als we weten, zegt Marie-Thérèse Urvoy, dat in de laatste versie van het handvest van de Musulmans de France (een islamitische organisatie), het recht om van religie te veranderen is geschrapt, zonder dat dit tot grote protesten heeft geleid.

Jean-Paul Roux schrijft: ,,Door het prijzenswaardige streven van het humanisme of eenvoudig door de angst voor racist te worden uitgemaakt, worden netelige kwestie uit de weg gegaan. Of de waarheid wordt verdraaid, alsof het mogelijk is iets op te bouwen op grond van leugens, ook al zijn ze goed bedoeld.’

De waarheid is dat er maar één islam is, en dat in die islam het beeld van de jood, de atheïst en de christen verbroedering tussen hen en moslims onmogelijk maakt. Het probleem is niet het islamisme, maar de Profeet en de Koran.

Bron: Trouw en Liberty Vox

47 - De bloeddorstige janjaweed in Darfour

Al jaren wordt de oorspronkelijke zwarte bevolking in Darfour vervolgd en uitgemoord. Ondanks de alarmerende berichten in voornamelijk Amerikaanse persberichten nam geen enkele westerse regering aanstoot aan deze genocide. De regering in Darfour bestaat uit Arabieren die het land al jaren bezetten en de oorspronkelijke lokale bevolking onderdrukken.
Niet omdat ze christenen zijn, want velen onder hen zijn al bekeerd tot de islam. Nee, de enige reden is omdat het 'zwarten' zijn.

Sinds begin 2003 vechten in Darfour twee rebellenbewegingen van zwarte Soedanezen, de Sudan Liberation Movement/Army (SLA) en de Justice and Equality Movement (JEM) tegen de regering in Khartoem.

De rebellen eisen dat de regering een einde maakt aan de armoede in de afgelegen woestijnregio.

Khartoem heeft daarom wreedaardige nomaden van Arabische afkomst ingehuurd om de rebellen te bestrijden. Die Arabische militie wordt Janjaweed genoemd (strijders te paard).


Begeleid door Soedanese regeringsmilitairen vallen die Janjaweed-krijgers op paarden en kamelen dorpen van de zwarte Afrikaanse bevolking aan. Ze doden de mannen op gevechtsleeftijd, roven het vee, doorzeven het kookgerei en vernietigen hutten, scholen, moskeeën en voedselvoorraden.

Wanneer er dergelijke verschrikkingen gebeuren, met om het even welk volk of welke godsdienst ze ook mogen beleiden, en het westen reageert niet, dan begint mijn bloed te koken.

Gelukkig zijn er in de VS mensen die zich wel het lot van de slachtoffers van de bloeddorstige islamitische janjaweed aantrekken en daar gaf ik mijn steun aan.

We hopen nu op de dringende steun dat deze mensen verdienen.



Dear Janice,

Never has Darfur been more on our minds. The ongoing genocide that has claimed almost a half-million lives used to hide on the back pages of our newspapers.

Now, thanks to you and thousands of AJWS supporters across the nation, Darfur has taken center stage.

You took action, and it made a difference. As an AJWS activist, your voice was instrumental in the passage of a UN resolution ordering the intervention of peacekeepers into the war-ravaged region. Now, we are fighting to make the resolution a reality.
Yesterday, thousands of AJWS activists and those representing 170 other organizations rallied in New York to demand protection for the millions of Darfurians who wake up every day in the middle of a war where murder, rape, and terror are used as weapons.

The President and the UN heard our demands - and it's time for them to act.

As Rosh Hashanah approaches, let us renew our commitment to the people of Darfur in the coming year. We have seen progress, but there is still much to be done.

As a token of our appreciation for your ongoing support for the work of AJWS, we invite you to send AJWS Rosh Hashanah eCards to your family and friends. Wishing you a sweet and peaceful new year.

Shanah Tovah, Ruth MessingerAmerican Jewish Word Service

46 - Back to School

Ik kreeg al heel wat bemoedigende reacties op deze blog. Het mag wel eens gezegd worden dat de bedreigingen en scheldpartijen bijna uitsluitend uit linkse hoek komen.

Sommigen lieten ook uitschijnen dat het mij ging om 'vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden'.

Ik ben er niet eens kwaad om.

Nee, ik vind het integendeel zeer treurig. Ik vind het al even treurig als te moeten vaststellen dat haat er bij moslimkinderen 'ingepompt' wordt vanaf de dag dat ze hun eerste stapjes naar school zetten.

Dank zij een lezer van dit blog kan ik u dit filmpje laten zien.

http://www.teachkidspeace.org/backToSchoolFlash.php

14.9.06

45 - Vrienden van Israël

Laatst las ik ergens dat het even simplistisch is te stellen dat iedereen die kritiek heeft op Israël een antisemiet zou zijn, als te beweren dat iedereen die sympathie heeft voor Israël een Zionist is.
Ik zal die zin zeker onthouden wanneer ik op diverse fora over Israël schrijf en daarna tal van mails ontvang die gaan van schelden tot doodsbedreigingen. Want ik heb nog niemand persoonlijk ontmoet die tegen israël is en niet antisemitisch is.

Daarom ben ik ook blij te mogen lezen dat Israël vrienden in Europese parlementen van 25-EU-lidstaten krijgt. Zij hielden "de Europese vrienden van Israël" boven het doopvont, schrijft De Standaard.
Ik heb er destijds mee voor getekend maar nadien niets meer over gehoord.

Citaat uit de Standaard:

,,Dit is een historische gebeurtenis. Nooit eerder kwamen zoveel parlementsleden uit de EU bijeen als vrienden van Israël'', zei het Zweedse Europarlementslid Gunnar Hökmark, initiatiefnemer en de eerste voorzitter van de nieuwe vzw ,,Europese Vrienden van Israël''.

Europarlementslid en voormalig Belgisch staatssecretaris voor Europese Zaken Frédérique Ries (MR) is vice-voorzitter. ,,We hebben al ongeveer 200 leden uit alle lidstaten én alle politieke stromingen'', zegt Hökmark, die lid is van de christen-democratische Europese Volkspartij.

De Vlaamse leden van de organisatie zijn de VLD-kamerleden Stef Goris en Claude Marinower, de VLD-senatoren Paul Wille en Margriet Hermans en de onafhankelijke senator Hugo Coveliers.

In het bestuur zit ook het Nederlandse Europarlementslid Paul Van Buitenen, die in 1998 leden van de toenmalige Commissie beschuldigde van fraude. Op de openingsavond werden twee Europese commissarissen verwacht: Franco Frattini van Binnenlandse Zaken en Benita Ferrero-Waldner van Buitenlandse Betrekkingen: als sympathisant, niet als lid.

Volgens Hökmark is het hoog tijd dat Israël meer steun krijgt vanuit Europa, ,,maar niet ten koste van iemand. Dit is niet gericht tegen de Arabieren of de Palestijnen. Deze organisatie is alleen ten koste van hen die antisemitisme en haat prediken.

Wij komen op voor vrijheid, democratie en mensenrechten. Israël is de enige democratie in de regio.'' De doelstellingen van de Europese vrienden van Israël zijn verscheiden: het imago van Europa in Israël verbeteren, meer begrip wekken voor Israël bij Europese parlementsleden én de publieke opinie: ,,Ik hoop dat we de discussie kunnen definiëren zoals ze is: een ideeënconflict tussen democratie en totalitaire regimes.''

Vinden de leden dat Israël te veel gehekeld wordt in de media? ,,Er is een gebrek aan evenwicht. Er is een tendens om de schuld bij Israël te leggen, terwijl de alarmbel in Europa zou moeten luiden als we luisteren naar de antisemitische propaganda in de buurlanden van Israël. We willen duidelijk maken wat er op het spel staat in het Midden-Oosten.''

Eindelijk zal er dan misschien een beetje meer rechtvaardige informatie verschijnen dan tot nu toe het geval was. Maar meestal volgt de media de bias tegen Israël die gesteund wordt door linkse en pro-Palestijnse organisaties.

12.9.06

44 - Syrische kampen voor kinderen

Kinderen vanaf vier jaar als soldaat voor Allah.










In Syrische kampen worden kinderen (ook Palestijnse) opgeleid tot vechtmachines en martelaren.

De haat tegenover Israël en het westen wordt erin gepompt vanaf de leeftijd van vier jaar. Wie niet meer in zijn broek plast moet meedoen.

Wie flauw doet wordt hard gemaakt door slagen en kleineren.

Sommige kinderen moeten zich verkleden als jood en voordoen hoe slecht de joden wel zijn tegenover Arabieren.

Ook meisjes ontsnappen er niet aan. Er wordt hen wijsgemaakt dat ze in het hiernamaals als strijders voor Allah met de mannen aan de zijde van Allah mogen zitten.

(Wat anders voor vrouwen niet toegelaten is.)

Jongens moeten marcheren onder het zingen van strijdliederen.

En wie niet uren op één been kan staan wordt ongenadig afgeblaft.

Misschien mogen we toch wel ongerust zijn en ons afvragen wat we van de volgende generatie vol haat kunnen verwachten?Islamfobie is tegenwoordig een lelijk woord en wordt zelfs als racistisch aanzien. Bang zijn mag dus niet meer en is zelfs strafbaar, maar mogen we de beleidsmakers er toch even op wijzen dat ze zich toch eindelijk in Europa ook eens een klein beetje ongerust mogen maken? Of gaan ze weer wachten tot het telaat is.

Dit is de straf voor wie verdacht wordt goede banden te onderhouden met joden of westerlingen. Nadien wordt het lichaam achter een auto door de straten gesleurd tot er bijna niets meer van overblijft.

(Amerikaanse gevangenen ondergingen al hetzelfde lot)

43 - Palestijnse schoolboeken nog steeds anti-joods

Rede Van der Horst / Palestijns schoolboek nog steeds anti-Joods
06-07-2006 - Hans Jansen - Trouw

Het is wel degelijk wetenschappelijk bewezen dat Palestijnse schoolboeken bol staan van antisemitisme. Ook de nieuwe schoolboeken.

Columnist J.A.A. van Doorn schreef zaterdag in Trouw dat de afscheidsrede van professor Pieter van der Horst ,,geen bezonnen analyse’’ was maar ,,een emotionele filippica tegen alles en iedereen die van Joden of van Israël iets onaangenaams zou willen zeggen’’.

Volgens Van Doorn berust de rede van Van der Horst, waarin deze aandacht vraagt voor het toenemend antisemitisme in de islamitische wereld, niet op wetenschappelijk onderzoek. Van Doorn beroept zich daarbij op een artikel van de correspondent van NRC Handelsblad in Ramallah, Oscar Garschagen. Die zou met ,,een vloed aan bewijsmateriaal’’ de stelling van Van der Horst hebben weerlegd dat in tal van Palestijnse schoolboeken kinderen jaar in, jaar uit leren dat de vernietiging van het Joodse volk een heilige plicht is.

Welnu, Oscar Garschagen heeft in zijn artikel in NRC Handelsblad helemaal niets weerlegd. Hij schrijft dat Van der Horst zich baseert op onderzoek van mij, maar gaat er daarbij volkomen ten onrechte van uit dat ik schoolboeken zou hebben onderzocht die van 1994 tot 1999 op Palestijnse scholen werden gebruikt, dat wil zeggen oude Jordaanse en Egyptische schoolboeken. Vervolgens laat Garschagen dr. Salah Jassin, directeur van het Palestijnse leerplanontwikkelingscentrum in Ramallah, aan het woord, die stelt dat in alle 450 schoolboeken geen enkel woord staat over een heilige oorlog tegen Israël of de vernietiging van de Joodse staat.

Mijn onderzoek betreft evenwel de nieuwe schoolboeken die achtereenvolgens door de Palestijnse Autoriteit zijn uitgegeven voor de schooljaren 2000 tot en met 2003. Slechts sporadisch spreek ik over de inhoud van de Jordaanse en Egyptische schoolboeken, om aan te geven dat de Palestijnse Autoriteit hieraan antisemitisch en anti-zionistisch materiaal heeft ontleend voor haar eigen nieuwe schoolboeken. Mijn onderzoek is gebaseerd op zeer gedegen wetenschappelijke rapporten van het Center for Monitoring The Impact of Peace (C.M.I.P.), een non-profit, non-political organisatie die in 1998 werd opgericht in New York.

Thema’s die in deze nieuwe Palestijnse schoolboeken centraal staan, en die vanaf 2000 tot op de dag van vandaag op de Palestijnse scholen worden onderwezen, zijn: De staat Israël heeft geen recht van bestaan (Israël kan geen historische noch godsdienstige rechten op het land Palestina laten gelden, zionisme is de incarnatie van racisme, Israël houdt al meer dan een halve eeuw héél Palestina bezet, Israël is van de demon bezeten). Het bestaan van de staat Israël wordt ontkend en komt op geen enkele kaart in de schoolboeken voor. Het onderwijs in de schoolboeken is een leerschool in antisemitisme (de Joden zijn bedriegers en verraders, de Joden zijn hebzuchtig en materialistisch, de Joden zweren samen tegen God en de hele mensheid). In de boeken wordt met geen woord gerept over de Oslo-akkoorden. De boeken zijn een voorbereiding op de heilige oorlog tegen Israël. Het onderwijs in de schoolboeken verheerlijkt het martelaarschap en de zelfmoord-operaties.

Zo lezen we in een schoolboek van de Palestijnse Autoriteit over de heilige oorlog tegen Israël:
Uw vijanden zoeken het leven en gij zoekt de dood. Zij zoeken de lijken om hun lege magen te vullen (over kannibalisme gesproken), en gij zoekt een tuin die zo groot is als de hemel en aarde tezamen (het Paradijs). Wees niet bedroefd om hen te lijf te gaan, want de dood smaakt niet bitter in de mond van de gelovige”.


Het onderzoek dat ik momenteel met mijn assistenten aan het Simon Wiesenthal Instituut in Brussel verricht naar de inhoud van nieuwste schoolboeken voor de groepen 4 en 9 en de groepen 5 en 10, die voor het schooljaar 2003-2004 en het scholjaar 2004-2005 door de Palestijnse Autoriteit werden uitgegeven, verschillen nauwelijks van de vroegere uitgaven van de Palestijnse Autoriteit, ook al zijn er enkele positieve veranderingen te noemen. Ook hierin keren de zojuist genoemde thema’s terug.

In bepaald opzicht zijn de nieuwste schoolboeken zelfs negatiever dan de vroegere uitgaven. Om één voorbeeld te noemen: De Protocollen van de Wijzen van Sion, het meest antisemitische geschrift uit de geschiedenis van Europa, wordt nu aan de Palestijnse kinderen gepresenteerd als een authentiek Joods document, waarin de Joden hun criminele beleid hebben uitgestippeld: de verovering van de hele wereld.

Prof.dr. Hans Jansen bekleedde van 1990-2001 de James Parkes leerstoel aan de faculteit voor Letteren en Wijsbegeerte van de Vrije Universiteit te Brussel. Sinds januari 2002 is hij verbonden aan het Simon Wiesenthal Instituut te Brussel, waar hij onder meer colleges geeft over de geschiedenis van het antisemitisme in het Midden-Oosten en over de plaats van het jodendom in de werken van vooral Duitse filosofen.

42 - Linkse gastvrijheid

Berichten in diverse kranten:


Het Laatste Nieuws, pagina 8, 132 woorden
12-09-2006
KRISTOF DEBECKER;

Tobback wil Netanyahu niet ontmoeten
LEUVEN «Als hij me wil zien, zeg dan dat mijn agenda voor de rest van de week vol staat. Ik weiger kordaat». Met die woorden maakte Leuvens burgemeester Louis Tobback gisteren duidelijk dat hij niet van plan is de rechtse ex-premier van Israël, Benjamin Netanyahu te ontvangen.
Die verblijft momenteel om privé-redenen in het Leuvense.«Zaterdag is hij na een bezoek in Heverlee in een restaurant in het centrum van Leuven komen lunchen en maandag was hij er weer», zegt Tobback. «Hij doet maar. Iedereen is in ons land vrij om te gaan waar hij wil. Van een ontvangst op het stadhuis is geen sprake. Netanyahu is een reactionaire rechtse. Zelfs indien hij me een pintje zou aanbieden op een terras, zal ik dat diplomatisch maar kordaat weigeren.»

(KDL)Het Laatste Nieuws, pagina 13, 284 woorden
12-09-2006

KRISTOF DEBECKER;
Oud-premier van Israël op stap in Leuven
De voormalige Israëlische premier Benjamin Netanyahu (56) heeft een bezoek gebracht aan de Leuvense Oude Markt. De leider van de omstreden Likoedpartij wilde in alle anonimiteit een koffie drinken, maar door het legertje veiligheidsmensen rond hem viel hij des te meer op. Nieuwsgierige cafébezoekers werden in de gaten gehouden en fotografen werden wandelen gestuurd.
Ook de politie hield een oogje in het zeil, terwijl Netanyahu genoot van een terrasje. Waarom de topfiguur uit het Midden-Oosten in ons land is, blijft onduidelijk.
Officiële bronnen houden het op een privé-bezoek.
Donderdag werd Netanyahu al gesignaleerd op het kasteel de Merode in het Kempische Westerlo. Daar ontving de man eind vorige week verscheidene gasten. Burgemeester Louis Tobback hoort in dat rijtje alvast niet thuis. De burgervader was overigens niet echt euforisch over het bezoek van Netanyahu aan zijn stad. «Zaterdag is hij na een bezoek in Heverlee in een restaurant in het centrum van Leuven komen lunchen en maandag was hij blijkbaar opnieuw aanwezig. Hij doet maar. Iedereen is in ons land vrij om te gaan waar hij wil. Persoonlijk voel ik me hoegenaamd niet aangetrokken tot het personage Netanyahu.
Van een ontvangst op het stadhuis is geen sprake. Zelfs indien hij me een pintje zou aanbieden op een Leuvens terras, zal ik dat diplomatisch, maar kordaat weigeren.
Als die vraag komt: zeg dan maar dat de agenda van Tobback voor de rest van de week afgeladen vol staat», aldus Tobback. kreeft Voor zaakvoerder Koen Romain van De Troubadour was de komst van de voormalig Israelisch staatsleider naar zijn restaurant zaterdag een bijzondere, maar niet helemaal onverwachte gebeurtenis. «Wie er precies langs ging komen was onduidelijk, maar de staatsveiligheid had ons op de hoogte gebracht dat er een speciale gast kwam eten. Vlak voor zijn komst zijn de veiligheidsmensen onze zaak grondig komen inspecteren. Blijkbaar was de situatie veilig, want kort nadien schoof Netanyahu samen met zijn negen veiligheidsmensen de benen onder tafel op het buitenterras in de Muntstraat. Buiten de opvallende kabeltjes van de oortjes gedroeg het gezelschap zich verder heel discreet. Ze aten á la carte en opteerden voor de kreeft. Uiteindelijk zijn we tevreden dat hij goed gegeten heeft, meer niet. Het is uiteindelijk maar een mens als een ander», besluit zaakvoerder Romain.

(KDL)Het Nieuwsblad, pagina 16, 108 woorden
12-09-2006
bmk Netanyahu eet in De Troubadour
LEUVEN De Israëlische toppoliticus Benjamin Netanyahu dook gisteren en afgelopen weekend op in de Leuvense binnenstad. De ex-premier bracht onder meer een bezoek aan restaurant De Troubadour aan de Muntstraat. De politie observeerde het bezoek. Morgen meer in uw krant over Netanyahu en Leuven. (BMK)

Het Nieuwsblad, pagina 18, 116 woorden
11-09-2006
dhg;
Oud-premier Israël toerist in Gent
GENT Benjamin Netanyahu, oud-premier van Israël, bracht gisteren een onverwacht bezoek aan Gent. De politicus verbleef de voorbije dagen in Westerlo, maar wou gisteren enkele toeristische uitstappen maken. Naast Brugge bezocht hij ook Gent. Dat bezorgde de Gentse politie extra zondagswerk. Netanyahu arriveerde in de namiddag aan het Gravensteen. Vandaar trok hij via de Jan Breydelstraat naar de Gras- en Korenlei waar hij iets dronk op een van de terrasjes. Langs de Sint-Niklaaskerk en het Belfort stapte het gezelschap daarna richting Sint-Baafskathedraal. De oud-premier van Israël raakte er naar verluidt sterk onder de indruk van het Lam Gods. Omstreeks 16 uur nam Netanyahu afscheid en vertrok hij naar Brugge.
(DIH)

Het Laatste Nieuws, pagina 12, 78 woorden
09-09-2006
DE CNODDER KRISTOF/

Netanyahu op bezoek in ons land
Westerlo De voormalige Israëlische premier Benjamin Netanyahu is op bezoek in ons land. Gisteren werd Netanyahu gesignaleerd op het kasteel de Merode in het Kempische Westerlo. Wat de leider van de Likoedpartij hier exact komt doen, is niet duidelijk. Wel staat vast dat het gisteren een komen en gaan was in het kasteel. Netanyahu heeft dus al verschillende mensen ontvangen in zijn tijdelijke verblijfplaats. De ex-premier zou nog heel het weekend in Westerlo blijven. (KDC/VDV)

6.9.06

41 - Gretta Duisenberg opnieuw in opspraak.

Opnieuw is Gretta Duisenberg in opspraak geraakt. Nu haar man is overleden zal niemand haar nog tegenhouden.

De linkse pro-Palestijnse en extreem antisemitische zou tijdens een reis naar Beiroet tegen een journalist van Nieuwe Revu hebben gezegd dat Israëli’s altijd liegen. ‘Dat zie je aan die koppen. Schoften zijn het', zo tekende het blad uit haar mond op.

Over de ontvoering van twee Israëlische soldaten zou Duisenberg hebben beweerd: Ik keur die ontvoeringen goed. Dit is hun [Hezbollah's] enige manier om gevangenen vrij te krijgen. Wat me razend maakt, is dat Nederland nu geen troepen wil sturen. Omdat ze bang zijn een jood te raken.

Volgens Duisenberg heeft ze alleen gezegd dat Nederland bang was dat het ‘een Israëlische soldaat’ zou raken.
De verslaggeefster reisde mee met een delegatie van het Palestijns Platform voor Mensenrechten en Solidariteit (PPMS).
Duisenberg wilde dat de reportage, die ze vooraf ter inzage kreeg, niet zou worden gepubliceerd. Volgens Nieuwe Revu mocht Duisenberg het artikel controleren op feitelijke onjuistheden, maar daar heeft ze niet op gereageerd.

Duisenberg, vrouw van de pas overleden oud-president van de Europese Centrale Bank Wim Duisenberg, doet al jaren aan pro-Palestijnse acties. Zij deed al eerder verschillende omstreden uitspraken over joden. Vorig jaar zei ze in een televisie-programma dat de joden niet alleen de Palestijnse gebieden, maar ook de restaurants in Amsterdam Oud Zuid annexeren.

Ook noemde ze in 2003 de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden, met uitzondering van de Holocaust, erger dan de nazi-bezetting van Nederland.
Lees ook wat ik al eerder schreef: http://het-ander-klokje.blogspot.com/2006/08/29-gretta-duisberg-de-feeks.html