Palestijnen zijn geen Filistijnen

Nasr - Freilich in Terzake / 1 - 0

Freilich heeft zich vorige week in Terzake slecht voorbereid om in debat te gaan met de ‘Palestijn’ Ramsey Nasr.

Toen Nasr zich ergerde aan het feit dat Freilich de Palestijnen, Arabieren noemde, omdat ze volgens hem afstammelingen waren van de vroegere Filistijnen, kon Freilich daar niet op antwoorden.

Jammer, want hij had kunnen bewijzen aan de hand van geschiedenisfeiten dat Nasr ongelijk had. Waarschijnlijk is hij beter in het voeren van een hetze tegen de enige politieke partij die opkomt voor zijn volk, het Vlaams Belang. Ik had in ieder geval liever een debat gezien met de ervaren professor Dr. Henri Rosenberg dan met Freilich.

Kort overzicht:

Ca. 1200 v.Chr. kwamen vreemde volken als huurlingen met schepen aan in het oostelijk bekken van de Middellandse Zee en zaaiden er onrust en vernieling. Steden in volle economische en politieke bloei werden verwoest, bevolkingen uitgemoord of weggevlucht.

De Myceense beschaving in Griekenland ging onder en zelfs het machtige Egypte kon zich nauwelijks staande houden.De invallen der zeevolken (de Israelis noemden alle zeevolken 'Filistijnen') hielden aan. In 1186 v.Ch. tijdens het bewind van farao Ramses III drongen zij tegelijk over land en zee tot Egypte door.

Aangezien ze hun vrouwen en kinderen meebrachten, hadden ze kennelijk de bedoeling zich in de Nijldelta te vestigen.Terwijl de oorlogsvloot van de Zeevolken langs de kust van de Middellandse Zee naderde, drong een leger wrede krijgers via Syrië Palestina binnen. Samen met de Tjekker komen zij in Egyptische optekeningen pas voor vanaf de tweede grote aanval van Ramses II op de Zeevolken.

Ze staan afgebeeld op de wanden van de tempel in Medinet Habu.

Deze farao en zijn opvolger Ramses III gebruikten later contingenten Zeevolken als huurlingen voor stadsgarnizoenen in Palestina. De Filistijnen (ook wel Doriërs) genoemd vestigden zich in de Egyptische stadstaten. (Gazastrook).

(Filistijnen is een benaming die werd gegeven door de joden aan alle zeevolken)

De autonome Filistijnse stadstaten zouden na de Babylonische inval van Nebukadnezar II verdwijnen en het Filistijnse volk assimileerde geleidelijk in de omringende volkeren.

Toen enkele eeuwen later de Romeinen binnenvielen en de provincia Iudaea inrichtten, waren de Filistijnen als etnische groep reeds opgegaan in andere volkeren. Na de opstand van de Joden onder aanvoering van Bar Kochba (132-135) en de daaropvolgende repressie en verbanningen, hernoemden de Romeinen het gehele gebied van Judea tot "Palaestina" als een belediging voor de verslagen vijand (de Filistijnen waren immers de aartsvijanden van de Joden).

Na de splitsing van het Romeinse rijk in een westelijk en een oostelijk (Byzantijns) deel en na de ondergang van het westelijke deel eind vierde eeuw, werd het gebied overheerst door de Byzantijnen.

Toen de moslims in 636 het gebied veroverden, noemden ze het naar analogie met het Latijnse Palaestina فلسطين‎, dat wordt uitgesproken als "Falasṭīn" .

De nakomelingen van geïslamiseerde Byzantijnse provincialen en Arabieren van Palestina zouden in de 19e en begin 20e eeuw door Britse schrijvers Philistines of "inwoners van Palestina" worden genoemd.

Hierdoor ontstond verwarring tussen de namen "Philistines" en "Palestinians" en wordt tot op de dag van vandaag verondersteld dat de Palestijnen feitelijk directe nakomelingen zouden zijn van de Filistijnen, wat flink wordt uitgebuit om het Palestijns-Israëlisch conflict een historische grond te geven.

Hoewel het mogelijk is dat onder de voorouders van de Palestijnen Filistijnen (Europeanen) waren, is het onwaarschijnlijk dat alle Palestijnen directe afstammelingen zijn van Filistijnen.

De Arabieren, die ten onrechte Palestijnen worden genoemd, komen voor een groot deel uit andere Arabische landen, zijn afstammelingen van Arabieren die in de 7de eeuw het gebied kwamen islamiseren en Arabieren die uit Israël zijn gevlucht, nadat ze werden verwittigd door hun broeders uit de omringende Arabische landen dat ze Israël zouden aanvallen op de eerste dag na hun onafhankelijkheid en nadat de Britten zich uit het gebied hadden teruggetrokken.

Dat betekent dan dat zowel de Arabieren (uit andere landen) als joden (uit andere landen) evenveel recht hebben om te wonen in het deel dat door de Britten Trans-Palestina werd genoemd. Trans-Palestina werd dan ook verdeeld in twee delen, 2/3 voor de Arabieren (Jordanië) en 1/3 voor de joden (Israël).

In Israël leven nog steeds 1,4 miljoen Arabieren, joden in Arabische gebieden worden echter kolonisten genoemd.

Meer info: http://nl.wikipedia.org/wiki/Filistijnen

De waarheid over het Midden-Oosten

http://www.youtube.com/watch?v=eZ1GuoSZYZo

Wilt u Israël boycotten?

Vooraleer u er aan begint, bekijk eerst deze film, dan weet u meteen welke producten u moet boycotten.


http://www.youtube.com/watch?v=saeky9I5T9c

Who Defends the Jews of Europe?

http://globalpolitician.com/25382-western-europe-jews

Who Defends the Jews of Europe? Baron Bodissey -

In the days since Israeli operations against Hamas began, mass demonstrations against Israel and in support of “Palestine” have taken place in major cities all over the world. Some of them have escalated into violent confrontations with counter-demonstrators and the police, and attacks have been launched against Jews in the United States, Denmark, Sweden, the Netherlands, and Belgium, among other countries.

Muslim immigrants are prominent among the anti-Jewish demonstrators, but they are by no means the only participants. In Europe, indigenous fellow travelers from various political parties take part in the shouting and stone-throwing alongside their keffiyeh-clad immigrant comrades.

Notably absent from these appalling outbursts are representatives of the “right-wing extremist” parties.
Communists, Anarchists, Socialists, and various and sundry other parties of the Left are well-represented among the supporters of Hamas, and occasionally join in with the “back to the ovens” Jew-hating chants.But the “neo-fascist” parties are not involved. You won’t find Dansk Folkeparti (Danish People’s Party), or Sverigedemokraterna (Sweden Democrats), or Partij Voor Vrijheid (Party for Freedom) amongst them.
And you especially won’t find Vlaams Belang.- - - - - - - - -In fact, the leaders of Vlaams Belang have been prominent and consistent supporters of Flemish Jews since the crisis began — and for a long time before that. As far as I can determine, no other Belgian political party actively and openly supports Israel.

See a couple of previous posts for more information. The labeling of Vlaams Belang as “neo-Nazi” is a vile slander that has been used repeatedly in an attempt to discredit the party. Smearing real conservatives as Nazis is a favorite tactic of the Left, and they have never been more successful at it than with Vlaams Belang.

Charles Johnson of Little Green Footballs has been the most vocal and strident of the supposedly “conservative” bloggers to recycle the far left’s slanders against Vlaams Belang.

Expo, Blokwatch, and Yelloman all retailed the disinformation to him, and he swallowed it hook, line, and sinker.But recent events demonstrate better than any arguments the true nature of Vlaams Belang.

What self-respecting “Nazi” organization would commit itself so publicly to the support of Israel and the Jews? Why, alone among Belgian politicians, would they stand behind the Jews? How could any dedicated anti-Semite possibly vote for them?

If there were any justice in the world, Charles Johnson would retract his smears and apologize to Filip Dewinter and Vlaams Belang.

But there isn’t, and he won’t.

Baron Bodissey is the co-editor of the The Gates of Vienna blog.

Wat de Arabische propagandisten niet willen dat u weet in verband met Gaza

What Arab propagandists don't want you to know about Gaza
By Lawrence M. Reisman

The January 8 edition of The New York Times contained a provocative op-ed article by Columbia University professor Rashid Khalidi entitled "What You Don't Know About Gaza." It presumes to inform its readers of "a few essential points that seem to be missing" from the public knowledge of the recent conflicts in Gaza. Several observers have already noted that Professor Khalidi has played with the facts, even to the point of offering outright falsehoods. WWW.CAMERA.ORG has two beautiful articles refuting the good professor. However, missing from his "few essential points" are some other facts which would illuminate the public's knowledge of Gaza and what has been going on.

About the Gazans, Professor Khalidi writes that "Most of the people living in Gaza are not there by choice," that they are the descendants of those who lived outside of Gaza and were driven there "by the Israeli Army in 1948." Whether they were expelled from their homes by the Israeli Army, the fled from the fighting, or they left at the urging of Arab leaders is a question that will be debated for years to come. However, the fact that they were kept in Gaza for the past 60 years is due to the Arab regimes that have ruled Israel's neighbors since 1948.
In the wake of Israel's War of Independence, the United Nations was ready to resettle all the Palestinian refugees in other countries. This would have been similar to the exchange of Greeks and Turks after World War I or the exchange between Hindus, Moslems, and Sikhs in the wake of India's independence from Great Britain and the creation of Pakistan. Initially, Syria, was planning to resettle Palestinian refugees in its northern regions. Palestinians, whenever they have been able to leave their refugee camps, have thrived and made a positive contribution to their new places of residence. The current prosperity of the Gulf States would not have been possible without the tens of thousands of Palestinians who have gone there.

So why haven't the Palestinian refugees been resettled? Because the Arab states have insisted on their repatriation in what is now Israel. The Arab states have been the force keeping them in their camps and in their misery, so they could be used as a weapon against Israel. In 1958, former UNRWA director Ralph Galloway declared that "The Arab States do not want to solve the refugee problem. They want to keep it as an open sore, as an affront to the United Nations, and as a weapon against Israel." In 1960, King Hussein of Jordan accused the Arab countries of using the Palestinian people for selfish political purposes. Note that both these statements were made prior to Israel's occupation of Gaza in 1967. (1)

About the occupation of Gaza, Professor Khalidi writes that "The Gazans have lived under Israeli occupation since the Six Day War of 1967. Israel is still considered to be an occupying power even though it removed its troops and settlers from the strip in 2005. ... As the occupying power, Israel has the responsibility under the Fourth Geneva Convention to see to the welfare of the civilian population of the Gaza Strip." I leave it to others to answer the professor as to what extent Israel still "occupies" Gaza. CAMERA has done so quite well, and I urge the reader to consult them. But still, given the historical context of the occupation, there is more that has to be said.

Reading Professor Khalidi, one would think that the occupation of Gaza began in 1967, but it did not. It began in 1948, when Egypt occupied lands that the UN intended for a Palestinian Arab state and in effect annexed them. When Israel took Gaza in 1967, it became a successor occupier, and it is therefore important to examine its record in comparison with the Egyptians. At the height of the first intifada, Time Magazine noted that Gaza "in 1967 was one of the most underdeveloped swatches of land in the world." (2) Israel took over a region that had an unemployment rate of 60%, an average life expectancy of 48, an infant mortality rate of 60 per 1,000 live births. No more than 20% of the population had electricity, 14% had running water, and per capita income was $100 per year.

In 1988, Time was able to write that "half of Gaza's residents have running water, compared with 14% two decades ago. Nearly 80% own refrigerators and television sets, up from 3%. Per capita income rose in the West Bank from $300 in 1968 to $1,400 today, and in Gaza from $100 to about $1,000." By 2002, the Israeli occupation had resulted in even more progress in both the West Bank and Gaza. Per capita income had risen to $1,715, infant mortality had decreased to 15 per 1,000 live births, life expectancy had risen to 72, and Israeli-originated vaccination programs had virtually eradicated polio, whooping cough, tetanus, and measles. 90% of all home had electricity, while 85% had running water. During the Israeli occupation, the first universities in Gaza were established, while the percentage of children in schools rose far out of proportion to the increase in population.(3)

One would think that Israel, far more than Egypt, complied with the responsibilities imposed under the Fourth Geneva Convention to see to the welfare of the civilian population of the Gaza Strip. However, the Palestinians seem to think otherwise. As PLO spokesperson Hanan Ashrawi put it, "Those of us who came under Israeli occupation in 1967 have languished in the West Bank, Jerusalem, and the Gaza Strip under a unique combination of military occupation, settler colonization, and systematic oppression. Rarely has the human mind devised such varied, diverse, and comprehensive means of wholesale brutalization and persecution."(4)

I'm not surprised by the Palestinian mindset. One need not have been an admirer of Meir Kahane to see some truth in his comment that toilets cannot buy loyalty or gratitude. Nor do I deny the Gaza Palestinians the right to decide for themselves which occupation, Egypt's or Israel's, was more oppressive or which one more brutal.

Certainly the universal Palestinian tendency to demonize the Israelis should come to no surprise. In the pre-state era, Arab League Musa Alami said of Palestine and the Jews, "I would prefer that the country remain impoverished and barren for another hundred years, until we ourselves are able to develop it on our own." (5) However, the readers of The New York Times should be allowed to see the Israeli occupation in its entirety and judge for themselves just how oppressive it has been.

There is, however, one more thing about the Israeli occupation that The Times's readers should keep in mind, and that is that Israel never intended to occupy Gaza for all time. Immediately after the 6 Day War, Israel announced its intentions to return all occupied territories in exchange for recognition and peace negotiations. In the face of Arab intransigence, Israel held on to the West Bank and Gaza. When negotiations finally came with Egypt in 1979, Israel tried to hand back Gaza along with the Sinai, but Egypt didn't want it back. At that point the only candidate to take Gaza was the PLO, still openly dedicated to Israel's destruction. When the Oslo process finally started, Israel couldn't wait to return Gaza to Arab administration, and indeed, by 2002, 90% of its inhabitants lived under PA jurisdiction.

With regard to what Professor Khalidi has said about the cease fire and about "war crimes" has been answered adequately elsewhere. With regard to Israeli attacks on civilians, even the Times is reporting, without embellishment, how Hamas is placing its military installations near hospitals, schools, and residences.

The reader will learn how Hamas has taught the civilian population to climb to the roofs of apartment buildings which contain military targets to shield them. However, I would call attention to Professor Khalidi's final paragraph:
This war on the people of Gaza isn't really about rockets. Nor is it about "restoring Israel's deterrence," as the Israeli press might have you believe. Far more revealing are the words of Moshe Yaalon, then the Israeli Defense Forces chief of staff, in 2002: "The Palestinians must be made to understand in the deepest recesses of their consciousness that they are a defeated people.

There is a valid question as to whether Moshe Yaalon said what he is quoted as saying. Again, the reader is advised to consult the CAMERA web site. However, the readers of The New York Times must be reminded of what this war is about from the viewpoint of the Palestinians. If you ask them, they will say it's about "ending the occupation." I will not quibble with that goal. All I ask is that you consider how they define "the occupation" - what is being occupied and who is doing the occupying. It is plain and open for everyone to see. You can find it stated in the textbooks used in Palestinian schools. It's set out in the curricula of the Palestinian Universities established under Israeli occupation. It's their in the media, and in PA and Hamas publications.

To the Palestinian, the occupation is not just about the West Bank, East Jerusalem, and Gaza. It's about West Jerusalem, Galilee, the Coastal Plain, and the Negev. It's Beersheva and Tel Aviv as much as it's Hebron and Nablus. And the occupier is not the State of Israel. The occupier is every Jew who lives in what was once the British Mandate of Palestine. This is the occupation they seek to end. And the readers of The New York Times should not ignore that fact.

Borgerhoutse schepen Fatima Bali loopt mee in pro-Hamas betoging

100 - Raad eens wie er echt geeft om dode Palestijnen? Joden!

Israïlisch kind tijdens Hamasbombardementen

Guess Who Cares about Dead Palestinians? Jews!

By Dennis Prager


http://www.JewishWorldReview.com

For those individuals — such as nearly all members of the world news media — who, in light of Israel's invasion of Gaza — see moral equivalence between Israel and the Palestinians, here are some clarifying thoughts.


First, it would be difficult nearly to the point of impossibility, to find Israeli or other Jews who celebrate the deaths of Palestinian civilians. Jews both within and outside of Israel cringe when they see pictures of dead Palestinian men, women, and children in Gaza. For thousands of years at their Passover seders, Jews have removed wine from their cups to ceremonially weep for the Egyptians — their erstwhile slave owners for 400 years — who died during the Jews exodus. Jews have never stopped weeping for enemies.


The opposite is the case with the large majority of Palestinians. It would be quite difficult to find many Palestinians who do not celebrate the deaths of Israeli Jews or non-Israeli Jews. This is not only reflected in Palestinian polls that show majority support for terrorism — and terrorism means killing innocent Jews — it is also reflected in Palestinian media, Palestinian schools, and Palestinian mosques that routinely glorify murderers of Jews, and refer to all Jews as monkeys and the like.


Take for example, Palestinian reaction to the 2001 Palestinian terror bombing of a Jerusalem Sbarro pizzeria in which 15 Jews, five of whom were two sets of parents and their children, were murdered and an additional 130 people were injured, some permanently maimed.


As reported by the Associated Press, a month later, Palestinian university students opened an exhibition that included a grisly re-enactment of that mass murder. The students built a replica of the Sbarro pizzeria, with fake blood, splattered pizza, a plastic hand dangling from the ceiling, and a fake severed leg wearing jeans and a bloody black sneaker.


The exhibit also includes a large rock in front of a mannequin wearing the black hat, black jacket and black trousers typically worn by fervently-Orthodox Jews. A recording from inside the rock calls out: O believer, there is a Jewish man behind me. Come and kill him, paraphrasing a verse in the Koran. It became a popular tourist attraction for Palestinians, to which Palestinian parents took their little children.


Here's the question: Can anyone even imagine Jews, in Israel or anywhere else on earth — no matter how right-wing they are politically or religiously — doing something analogous to celebrate the death of Palestinian civilians? I have spoken to Jewish groups on both U.S. coasts since the Israeli invasion of Gaza, and when the subject of Palestinian civilian deaths is mentioned, all I hear is regret and sadness.


This moral chasm that separates Israel from its enemies, and separates the Jews from their enemies, merely confirms what Hamas repeatedly says about itself: We love death more than the Jews love life. This motto is so true that Hamas not only doesn't weep for dead Israelis, it doesn't weep for dead Palestinians. It uses living Palestinians as human shields and uses dead Palestinians as propaganda. The moral disequilibrium is such that Jews weep for dead Palestinian far more than Hamas does.


The second point to be raised is about perspective.


If during World War II, Western news media had reported German and Japanese civilian casualties in the same detail and with the same sympathy they report Palestinian civilian casualties in Gaza, it is doubtful that the Nazis and the Japanese militarists would have lost that war. Certainly, at the very least, the anti-Nazi, anti-Fascist war effort would have been severely compromised.


The analogy is entirely apt. Hamas is on the same moral level as the two World War II enemies. Do those who condemn Israel for its attacks on Hamas fighters that have tragically resulted in hundreds of civilian Palestinian deaths also condemn the Allied bombings of German and Japanese military targets that resulted in far more civilian deaths? I suspect not since most critics of Israel still regard World War II as a moral war. The overriding issue, therefore, is whether fighting Hamas is moral. If it is, then the unintended death of Palestinian civilians is a tragedy, not an evil (except on the part of Hamas, because it situates its fighters and its missiles among civilians, including schools).


Third, if Hamas had the same ability to bomb Israel as Israel has to bomb Gaza, would the number of Jewish civilians be in the hundreds? Or would there be the Holocaust in Israel that Hamas and its Iranian sponsors dream of?


The answer is so obvious that this consideration alone renders moral Israel's war to destroy Hamas. In a short period of time Hamas will have more accurate missiles and longer-range ones. One of them could kill a thousand or more. Another one could destroy passenger planes coming into Ben-Gurion Airport, thereby causing foreign airlines to stop flying into Israel. It is that inevitability that Israel is fighting to prevent. But in the morally confused world we live in, only with thousands of Israelis dead, would Israel's invasion of Gaza be proportional, and therefore acceptable. But Israel is more interested in living with world condemnation than in dying with world sympathy.

99 - Gematigde Arabische Staten willen dat Israël slaagt

Moderate Arab states need Israel to succeed
Douglas Davis
Wednesday, 7th January 2009

Douglas Davis says that if Hamas holds out it will shift the balance of power in the Middle East further towards Iran and the radicals.

Pity the international diplomats. Hardly back from their Christmas break, they were plunged into yet another dizzying round of declamations and démarches over a fresh bout of Israeli misbehaviour, this time in Gaza. By midweek, diplomacy had achieved a partial success when Israel agreed to a daily pause for the distribution of humanitarian supplies. But it was not yet ready to end the war-fighting.

Crocodiles apart, few would have shed tears for Hamas.

All the parties understand that the outcome of the conflict could reverberate far beyond Gaza, with implications for the stability of the entire region.

No one, of course, enjoyed seeing chunks of the Gaza Strip reduced to rubble or Palestinian civilians killed and injured, as in Tuesday’s tragically unintended strike on the al-Fakhura school in the Jabaliya refugee camp. At the same time, few would have been discomfited at the spectre of Hamas taking a hammering. For domestic consumption, Arab leaders hedged their rhetorical bets, condemning Israel for the attack while blaming Hamas for initiating the crisis. In most Middle Eastern capitals, the sale of remedies for aching forked tongues would have defied the credit crunch.

This was evident at a troubled Arab League meeting in Cairo. Following ritual denunciations of Israel, it was left to Saudi Arabia’s foreign minister, Prince Saud al-Faisal, to excoriate Hamas for splitting from Fatah in the post-Arafat era and precipitating the Israeli attack. ‘We are telling our Palestinian brothers,’ he declared, ‘that your Arab nation cannot extend a real helping hand if you don’t extend your own hands to each other with love.’ Less elegantly, Egypt’s President Hosni Mubarak counselled Arab states that were inclined to support Hamas to mind their own business.

98 - Gaza has its version of rocket scientists

By Mark Steyn

So how was your holiday season? Over in Gaza, whether or not they're putting the Christ back in Christmas, they're certainly putting the crucifixion back in Easter.

According to the London-based Arabic newspaper al Hayat, on Dec. 23 Hamas legislators voted to introduce Sharia — Islamic law — to the Palestinian territories, including crucifixion.
So next time you're visiting what my childhood books still quaintly called "the Holy Land" the re-enactments might be especially lifelike.
The following day, Christmas Eve, Samuel Huntington died at his home at Martha's Vineyard. A decade and a half ago, in his most famous book "The Clash Of Civilizations," professor Huntington argued that Western elites' view of man as homo economicus was reductive and misleading — that cultural identity is a more profound behavioral indicator than lazy assumptions about the universal appeal of Western-style economic liberty and the benefits it brings.
Very few of us want to believe this thesis.
"The great majority of Palestinian people," Condi Rice, the secretary of state, said to commentator Cal Thomas a couple of years back in a report that first appeared on JWR, "they just want a better life. This is an educated population. I mean, they have a kind of culture of education and a culture of civil society. I just don't believe mothers want their children to grow up to be suicide bombers. I think the mothers want their children to grow up to go to university. And if you can create the right conditions, that's what people are going to do."
Thomas asked a sharp follow-up: "Do you think this or do you know this?"
"Well, I think I know it," said Secretary Rice.
"You think you know it?"
"I think I know it."

I think she knows she doesn't know it. But in the modern world there is no diplomatic vocabulary for the kind of cultural fault line represented by the Israeli/Palestinian dispute, so even a smart thinker like Dr. Rice can only frame it as an issue of economic and educational opportunity. Of course, there are plenty of Palestinians like the ones the secretary of state described: You meet them living as doctors and lawyers in Los Angeles and Montreal and Geneva � but not, on the whole, in Gaza.


In Gaza, they don't vote for Hamas because they want access to university education. Or, if they do, it's to get Junior into the Saudi-funded, Hamas-run Islamic University of Gaza, where majoring in rocket science involves making one and firing it at the Zionist Entity. In 2007, as part of their attempt to recover Gaza from Hamas, Fatah seized 1,000 Qassam rockets at the university, as well as seven Iranian military trainers.


At a certain unspoken level, we understand that the Huntington thesis is right, and the Rice view is wishful thinking. After all, when French President Sarkozy and other European critics bemoan Israel's "disproportionate" response, what really are they saying? That they expect better from the despised Jews than from Hamas. That they regard Israel as a Western society bound by civilized norms, whereas any old barbarism issuing forth from Gaza is to be excused on grounds of "desperation."


Hence, this slightly surreal headline from The New York Times: "Israel Rejects Cease-Fire, But Offers Gaza Aid." For whatever that's worth. Wafa Samir Ibrahim al-Biss, a young Palestinian woman who received considerate and exemplary treatment at an Israeli hospital in Beersheba, returned to that same hospital packed with explosives in order to blow herself up and kill the doctors and nurses who restored her to health. Well, what do you expect? It's "desperation" born of "poverty" and "occupation."


If it was, it would be easy to fix. But what if it's not? What if it's about something more primal than land borders and economic aid?


A couple of days after Hamas voted to restore crucifixion to the Holy Land, their patron in Tehran (and their primary source of "aid") put in an appearance on British TV. As multicultural "balance" to Her Majesty The Queen's traditional Christmas message, the TV network Channel 4 invited President Ahmadinejad to give an alternative Yuletide address on the grounds that it was a valuable public service to let viewers hear him "speak for himself, which people in the West don't often get the chance to see."


In fact, as JWR contributor Caroline Glick pointed out in The Jerusalem Post, the great man "speaks for himself" all the time — when he's at the United Nations, calling on all countries to submit to Islam; when he's presiding over his international conference of Holocaust deniers; when he's calling for Israel to be "wiped off the map" — or (in his more "moderate" moments) relocated to a couple of provinces of Germany and Austria. Caroline Glick forbore to mention that, according to President Ahmadinejad's chief adviser, Hassan Abbassi, his geopolitical strategy is based on the premise that "Britain is the mother of all evils" — the evils being America, Australia, Israel, the Gulf states, Canada and New Zealand, all the malign progeny of the British Empire. "We have established a department that will take care of England," Mr. Abbassi said in 2005. "England's demise is on our agenda."


So when Britain's Channel 4 says that we don't get the chance to see these fellows speak for themselves, it would be more accurate to say that they speak for themselves incessantly but the louder they speak the more we put our hands over our ears and go "Nya nya, can't hear you." We do this in part because, if you're as invested as most Western elites are in the idea that all anyone wants is to go to university, get a steady job and settle down in a nice house in the suburbs, a statement such as "England's demise is on our agenda" becomes almost literally untranslatable. When President Ahmadinejad threatens to wipe Israel off the face of the map, we deplore him as a genocidal fantasist. But maybe he's a genocidal realist, and we're the fantasists.


The civilizational clashes of professor Huntington's book are not inevitable. Culture is not immutable. But changing culture is tough and thankless and something the West no longer has the stomach for. Unfortunately, the Saudis do, and so do the Iranians. And not just in Gaza but elsewhere the trend is away from "moderation" and toward something fiercer and ever more implacable.


To be fair to President Ahmadinejad's hosts at Channel 4, the "department that will take care of England" probably doesn't get the lion's share of the funding in Tehran. On the other hand, when Hashemi Rafsanjani describes the Zionist Entity as "the most hideous occurrence in history," which the Muslim world "will vomit out from its midst" with "a single atomic bomb," that sounds rather more specific, if not teetering alarmingly on the "disproportionate." Unlike its international critics in North America and Europe, Israel has no margin for error.

97 - Kruisvaarders? Ja, maar pas 400 jaar later dan de moslims.

Zij noemen het JIHAD en zijn er nog steeds mee bezig!

Islamitische radicalen noemen westerlingen graag ‘kruisvaarders’, waarmee zij willen herinneren aan de donkere Middeleeuwen toen duizenden christenen onder het teken van het kruis dood en verderf zaaiden.

De Amerikaanse katholiek Robert Spencer, kenner van de islam, probeert dat beeld al jaren recht te zetten.

Robert Spencer scoorde hoog op de bestsellerlijst van de New York Times met zijn ‘Politiek incorrecte gids voor de islam (en de kruistochten)’. Hij heeft een reeks publicaties op zijn naam staan die goed onderbouwd waarschuwen voor de jihad en de gewelddadige kanten van de islam. Persbureau Zenit sprak met hem.

Lees hier verder: http://www.uitkijk.net/islam.php?do=kr

95 - Islam, de godsdienst van vrede en verdraagzaamheid

Er is geen andere God dan Allah.... we zullen jullie overal opjagen....we drinken uw bloed....We zullen jullie vernietigen, jullie opblazen.... we zullen niet rusten vooraleer jullie moslimgebied verlaten hebben.... we zullen wraak nemen tegen de zonen van apen en zwijnen....we moeten Palestina bevrijden van onreine joden....

Na de dood wacht ons het paradijs...moeder, droog uw tranen op mijn trouwdag met de maagden van Allah...

Bekijk de boodschap die al jarenlang dezelfde is:

http://www.hyscience.com/video/hamas_video.htm

94 - Persmededeling Vlaams Belang

«Politie kan relschoppers niet in toom houden»


«De politie slaagde er ondanks de toegelaten betoging niet in om het AEL-geweld te controleren en de relschoppers in bedwang te houden», aldus de partij. «Het Antwerpse stadsbestuur weet perfect welke risico's er verbonden zijn aan AEL-betogingen, maar men weigert de techniek van de 'gecontroleerde initimidatie' toe te passen. Liever het 'vermijden van iedere vorm van provocatie' en liever vandalisme en incidenten dan een krachtdadig preventief optreden om te laten zien wie de baas is op straat. Antwerpen lijkt wel een pretpark voor Hamas- en Hezbollah-fanatici. Burgemeester Janssens bewijst door het slap optreden van de politie opnieuw dat hij schrik heeft van islamitische provocateurs die Antwerpen als favoriete doelwit hebben uitgekozen om hier hun intifada uit te vechten.»

93 - Hamas

Als Hamas en andere, door Iran ondersteunde terroristische groeperingen, verder doen met hun dagelijkse raketaanvallen waardoor Israëlische burgers in het Zuiden van Israël al jarenlang bijna verplicht worden om een groot deel van hun leven door te brengen in schuilkelders, dan hoor je nergens protest in het Westen. Als Joden worden gedood door zelfmoordterroristen, dan hoor je evenmin iets in het Westen.
Als die Joden een muur bouwen om hun burgerbevolking te beschermen (wat hun verdomde plicht is) dan staat het Westen te roepen en te tieren dat het een schande is.

Nog nooit werd zoveel kabaal gemaakt over een muur dan over de Israëlische muur. En ik heb in mijn leven al wat muren meegemaakt. Niet alleen het ijzeren gordijn, niet de muur tussen de VS en Mexico, maar ook de muur die door Marokko werd opgetrokken tussen hun land en Algerije. Een muur die zo lang is van hier tot in Moskou. Nog nooit heb ik hierover enig protest gehoord.

De Marokkaanse barrière is een ongeveer 2500 kilometer lang bouwwerk bestaande uit ca. drie meter hoge zandwallen, bunkers, prikkeldraadversperringen en mijnenvelden dat voornamelijk door de Westelijke Sahara loopt. De barrière is langer dan de voormalige Berlijnse Muur en de huidige Israëlische Westoeverbarrière. De sinds 1981 gebouwde barrière zou de guerrillastrijders van Polisario buiten Marokko en het merendeel van de Westelijke Sahara moeten houden. De VN noemt de barrière in officiële documenten de Marokkaanse berm, in navolging van de officiële positie van Marokko.

De Westelijke Sahara is door Marokko bezet en eenzijdig geannexeerd. Meer dan twee derde van de Westelijke Sahara valt binnen de barrière. De rest wordt door Polisario bestuurd, waarmee Marokko in 1991 een bestand tekende. Omdat de barrière op veel plaatsen aan weerszijden van een gebied ligt, en omdat eenderde van de Westelijke Sahara aan de oost- en zuidkant van de barrière ligt, zijn er verschillende enclaves ontstaan met geïsoleerde inwoners die in de vluchtelingenkampen al 40 jaar lang in tenten leven.

Maar het zijn wel Marokkanen samen met hun anarchistische broeders die hier op straat komen om te protesteren…


Niemand neemt aanstoot aan het feit dat er Israëli’s worden gedood en gekwetst door de dagelijkse raketaanvallen.
De verwittiging vanuit Israël dat ze actie zouden ondernemen als de raketaanvallen niet zouden ophouden dateert tenslotte niet van gisteren. Na overleg met de Egyptische president heeft Israël vorige zaterdag teruggeslagen. Een aanval op Gaza waar de burgerbevolking door de terroristen wordt gebruikt als levend schild. Zij installeren hun geschut op buildings, slagen hun arsenaal op in burgerwoningen en verschansen zich tussen de gewone burgerbevolking. Graven tunnels onder de grond en de huizen om hun wapens in Gaza binnen te smokkelen.



De Palestijnen zijn inderdaad een arm volk. Want zij werden al jaren voordien misbruikt door Arafat en zijn bende maar tegelijkertijd werd hun haat tegenover de joden aangewakkerd door de propagandazenders vanuit Syrië en Iran waardoor zij er zelfs niet voor terugdeinzen hun kinderen op te offeren als martelaren.

Maar ze zijn ook meesters in het manipuleren van de westerse pers. De propagandamachine draait constant op volle toeren, dat werd ook nog eens bewezen in Libanon, en dat is iets dat de Israëli’s nog moeten leren. Ik heb altijd gezegd dat ze eerst aan de veiligheid van hun burgers moeten denken en dan pas aan hun imago. Tot voor kort deden ze geen van beiden. Maar het kan ook samen, zeker als het al dan niet verdwijnen van een land en haar bevolking ervan afhangt.

Want dat is de enige reden voor de onophoudelijke aanvallen op Israël en het gelijktijdig bespelen van de westerse emoties (vooral veel foto's met kinderen) de weg moet voorbereiden tot het uitroeien van Israël is een feit dat al veelvuldig werd bewezen.

Toen Mohammed voor zijn rijke bazin, en later zijn vrouw Chadïdja, veel naar Syrië moest reizen, bleef hij vaak hangen in joodse synagogen. Het geloof van de joden intrigeerde hem, hij was er gek op, maar anderzijds begon hij zichzelf ermee te bemoeien. Want volgens hem deden de joden alles verkeerd en hielden ze zich niet aan Gods voorschriften. Zo erg zelfs, dat hij uit elke synagoge werd buiten gegooid en hij het voorwerp van spot werd. Dat is dan ook de reden dat hij niet alleen de joodse religie heeft overgenomen, maar liet herschrijven en de joden in de koran van begin tot het einde de huid vol scheldt.

Het feit dat God (Allah) hem als laatste heeft uitverkoren speelt een grote rol in het islamitische superioriteitsgevoel.

Een land dat ooit onder islamitisch bestuur stond mag ook nooit meer door ‘ongelovigen’ worden bestuurd.

Dat is de enige reden dat Israël moet verdwijnen. Dat is bijvoorbeeld ook de reden dat Osama Bin Laden het in zijn speech op Al Jazeera na 9/11 had over ‘het drama van Andalusië’ en het herveroveren van het land en er later ook foto’s opdoken van hem, waaruit bleek dat hij er als student drie maanden in Andalusië heeft gewoond.

En daarmee komen we tot de kern van het probleem in het Midden-Oosten. Het deel dat nu aan Israël werd toegewezen maakte deel uit van het Britse mandaatgebied Transpalestina en was voordien onder Ottomaans bestuur. De Turken verloren het gebied door hun collaboratie met de Duitsers. De Britten verdeelden het gebied onder de Arabieren en de joden, waarvan de Arabieren 2/3 van het gebied kregen, dat nu Jordanië is en 1/3 was voor de joden.

In de slag om Gaza van november 1917 versloeg het Britse leger de Ottomanen en in het verdelingsplan van de VN werd Gaza eveneens toegewezen aan de Arabieren. Dit plan werd echter afgewezen door de Arabieren en toen Israël op 14 mei 1948 de onafhankelijkheid uitriep, vielen een dag later Egyptische troepen Israël binnen via de Gazastrook. In de daarop volgende oorlog waaraan zeven omringende landen deelnamen werden de aanvallers teruggedrongen en namen de Israëli's de stad Gaza in. Bij het tekenen van de wapenstilstand tussen Israël en Egypte in 1949 werd de controle van Gaza Stad weer aan Egypte overgedragen en waren er circa 180.000 Palestijnse vluchtelingen, waarvan een grote meerderheid door hun Arabische familie werden verwittigd dat ze Israël moesten verlaten de dag voor de Arabische aanval op Israël en anderen werden door de joden verjaagd.

Ondertussen zijn de Arabische vluchtelingen met 4 miljoen en willen ze allen terugkeren naar Israël, terwijl een groot deel van de Palestijnse bevolking een Jordaans of een Egyptisch paspoort heeft. (Arafat was ook een Egyptenaar).

Indien Israël, een land met 6 mlj. inwoners dit zou toestaan, staat dit gelijk met zelfmoord.

De operatie die nu door Israël werd uitgevoerd komt acht dagen na het ‘staakt het vuren’ met Hamas dat formeel eindigde op 19 december. Gedurende die tijd hebben de Palestijnse terroristen vanuit Gaza 170 projectielen, raketten en mortiervuur op Israëlische burgers afgevuurd, waarbij een dode en gewonden vielen die niet tijdig de schuilkelders konden bereiken. Hamas en andere door Iran gesteunde terroristische organisaties hebben de verantwoordelijkheid opgeëist voor deze aanvallen.

Hier beweert men dat Hamas ‘zelf ineengeknutselde bommetjes’ gooit. Niets is minder waar. Hamas was er zelfs fier op te laten weten dat ze nu zeer gesofistikeerde projectielen gebruikten, zoals o.a. de Katyusha missile en dat ze over raketten beschikken die ze vanuit Gaza 20 km ver in Israël kunnen schieten.

Eerste minister Ehud Olmert riep de Palestijnse bevolking op zich te verzetten tegen het geweld van Hamas. Hij zei dat hij wist dat ze ’s morgens in een rustige buurt wilden opstaan en hun kinderen naar school brengen zoals ze het zelf ook zouden willen doen in de bestookte gebieden Sderot en Netivot.

“Wij willen als goed buren naast Gaza leven”, zei Olmert “Wij willen u geen kwaad doen. Wij willen ook geen humanitaire crisis waaronder u moet lijden zonder voedsel of medicijnen. Wij willen de Palestijnse bevolking niet bestrijden, maar wij kunnen ook niet langer dulden dat onze kinderen worden aangevallen door Hamas”.

Ondanks de beschietingen vanuit Gaza heeft Israël op 26 december 90 vrachtwagens met vitale hulpmiddelen naar de bewoners van Gaza gestuurd volgens een uitgebreide lijst voor humanitaire hulp tijdens de zesmaand durende staakt-het-vuren. Toch wel eigenaardig dat je een land waarmee je in staat van oorlog verkeert hulpgoederen stuurt.

In 2008 werden meer dan 3000 raketten op Israël afgevuurd door Hamas dat zich sterk voelt door de steun die ze krijgen vanuit Iran. Iran, waarvan de president’s enige wens is (en het ook openlijk zegt) dat hij Israël van de kaart wil vegen.

Tijdens zijn bezoek in in Sderot in het Zuiden van Israël, verdedigde Barak Obama het recht op zelfverdediging van de Israëli’s . Hij zei: "If somebody was sending rockets into my house where my two daughters sleep at night, I would do everything to stop that, and would expect Israel to do the same thing."
(Als iemand raketten zou afsturen op mijn woning waar mijn twee dochters ‘s nachts liggen te slapen, zou ik alles doen om dat te verhinderen, en ik zou verwachten dat Israël hetzelfde doet).

Als De Gucht en andere politici in Europa spreken over een ‘disproportionele aanval’ van Israël op Gaza, dan zouden ze moeten informeren en onderzoeken in hoeverre Iran hierbij betrokken is en wat voor wapens ze leveren aan Hamas en eveneens onderzoeken hoever Iran staat met haar nucleaire plannen.





Dan moeten ze achteraf weer niet komen vertellen:
”wir haben es nicht gewusst!”

Fatah - Hezbollah en Hamas brengen nazigroet... en toch worden ze gesteund door Europa...