85 - Israël en Syrië zijn vredesonderhandelingen begonnen .

Ik geef toe, ik wordt altijd een klein beetje zenuwachtig bij nieuws als dit - vrede in de regio van het Midden-Oosten? Eindelijk! – Maar laten we dit nieuws eerst maar even van dichtbij bekijken.
En zoals gewoonlijk zit er een flink duiveltje achter deze nieuwste situatie.

Nu blijkt dat Syrië en Israël vredesonderhandelingen zijn begonnen met Turkije als scheidsrechter. De Israëlische president Ehud Olmert zei te streven naar vrede. De Israëli’s zijn opgetogen en vinden vrede sluiten met de Arabieren een fantastisch idee. Geen bommen meer in hun steden. Geen raketvuur meer en geen massamoordenaar-zelfmoordterroristen meer in restaurants, discotheken of bussen.

Maar kan dat? Want het raketvuur komt soms uit Gaza, maar soms ook uit Libanon. En de wandelende bommen komen meestal in de vorm van een Palestijnse Arabier binnengewandeld.

Dus, zelfs wanneer er een deal wordt gesloten met Syrië, zullen de problemen van de dagelijkse aanvallen naar alle waarschijnlijkheid blijven voortbestaan en daarbij zal de Syrische overheid in een positie worden geplaatst waarbij ze tegenover het Westen kunnen beweren niet over de macht te beschikken om tussenbeide te komen.

En wat geeft Israël daarvoor in de plaats?

Ze geeft de Golan op – een plateau vanwaar men Israël kan zien liggen en van waaruit Syrië tientallen jaren lang de joodse staat met vuur bestookte vooraleer Israël het kon veroveren in 1967. Daarvoor vraagt Israël dat Syrië haar belangen in Iran opgeeft en niet langer het Hamas- en Hezbollah terrorisme ondersteunt.

Dus geeft Israël een levensbelangrijk gebied op in ruil voor beloftes.

Het is vrij duidelijk wat Syrië hierbij te winnen heeft. Ze krijgen hierdoor de mogelijkheid de Golan hoogtes te herbezetten en de aanvallen te herstarten, maar nu met een grote strategische voorsprong.

Wat Israël bij de vredesbesprekingen in Turkije te winnen heeft is minder duidelijk…